Πίνω καφέ με τον κουμπάρο μου τον Στέργιο. Ας τον πούμε Στέργιο, ζούμε σε πονηρούς καιρούς, δεν θέλω να τον κάψω τον άνθρωπο. Ο κουμπάρος, λοιπόν, είναι μπαρουτοκαπνισμένος μηχανολόγος, αριστούχος…