Είναι δουλειά της κυβέρνησης να προβαίνει σε νουθεσίες περί υπευθυνότητας προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης; Εμπίπτει μήπως στα καθήκοντα του πρωθυπουργού το να συμπεριφέρεται ως αυστηρός δάσκαλος και να κάνει συστάσεις στους άλλους πολιτικούς αρχηγούς αντιμετωπίζοντάς τους ως άτακτους μαθητές; Προφανώς και όχι. Δουλειά της εκάστοτε κυβέρνησης και του εκάστοτε πρωθυπουργού είναι να διοικούν καλά και να φροντίζουν πρωτίστως για το συμφέρον της χώρας και των πολιτών της.
Στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο ο κ. Μητσοτάκης δεν απέφυγε τον πειρασμό να προχωρήσει σε νέες υποδείξεις προς το ΠΑΣΟΚ, στα χέρια του οποίου περιήλθε τις προηγούμενες ημέρες το status της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο πρωθυπουργός αξίωσε “υπεύθυνη” αντιπολίτευση, όμως με τους όρους με τους οποίους ο ίδιος την αντιλαμβάνεται. Για τον κ. Μητσοτάκη υπεύθυνη στάση είναι οι “προτάσεις ουσίας” και όχι τα “πυροτεχνήματα δημαγωγίας”. Ποιος όμως είναι εκείνος που καθορίζει τί θεωρείται πρόταση ουσίας και όχι λαϊκισμός και δημαγωγία;
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης ελάχιστες φορές έχει δεχτεί να συζητήσει καν προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης και των άλλων κομμάτων. Κι αυτό μόνο για θέματα που αφορούσαν θεσμικές παρεμβάσεις και σε καμία περίπτωση για προτεινόμενα μέτρα που συνδέονται με την οικονομία και τα δημοσιονομικά. Για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι a priori κομμένες από “λεφτόδεντρα” όλες οι προτάσεις της αντιπολίτευσης είτε αυτές προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε από το ΠΑΣΟΚ είτε από άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα. Και κατά την κρίση της όλες οι προτεινόμενες αλλαγές της αντιπολίτευσης οδηγούν σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Υπάρχει όμως και ο εκτροχιασμός της κοινωνίας που φαίνεται ότι απασχολεί ελάχιστα την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μιας κοινωνίας που στο όνομα των υπερπλεονασμάτων στεγνώνει οικονομικά στα μέσα του μήνα διότι μόνο η υπεύθυνη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξέρει και ακολουθεί τον δρόμο της δημοσιονομικής αρετής και όλοι οι άλλοι επιθυμούν να ρίξουν την οικονομία στα βράχια. Επειδή σύμφωνα με τις κυβερνητικές θεωρίες είναι δημαγωγοί, λαϊκιστές, ανεύθυνοι, ασόβαροι και λίγοι.
Αν κοιτάξει η κυβέρνηση λίγο πιο βαθιά μέσα στην κοινωνία θα δει την απόγνωση και το αδιέξοδο στο οποίο την έχει οδηγήσει με τις πολιτικές της. Το αρνείται. Υπευθυνότητα δεν είναι να δεσμεύεσαι για κάτι θεωρητικό (πχ μέσος όρος μισθών στον ιδιωτικό τομέα 1500 ευρώ) με προοπτική το 2027 ή να παρουσιάζεις όλους τους πολιτικούς σου αντιπάλους ως ανεύθυνους. Υπευθυνότητα είναι να αποκτήσεις επιτέλους -αν δεν έχεις- κοινωνική ενσυναίσθηση και να σταματήσεις να κάνεις προβολή του δικού σου λαϊκισμού πάνω στους άλλους.
The post Υπευθυνότητα à la carte: Όταν ο Μητσοτάκης νουθετεί αλλά δεν ακούει appeared first on Newpost.gr.