Η φασούλα με τις Ένοπλες Δυνάμεις θυμίζει κάπως τη σκηνή από το “Μπαράκι του Σαν Έλμο” (boomer alert!), όπου είναι η Λέσλυ με τη Γουέντυ και συζητάνε για τους άντρες και ξεκινάει η Λέσλυ το μεγάλο απόφθεγμα για να το συμπληρώσουν και οι δυο μαζί:
“Αρσενικά, δεν μπορείς να συμβιώσεις μαζί τους
κι ούτε να τα πυροβολήσεις μπορείς”.
Κάπως έτσι (κάπως, λέω!) και με τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Από τη μία, πώς να γουστάρεις που παιδιά πάνω στον ανθό της νιότης τους εκπαιδεύονται να σφαχτούν με τους γείτονες (και πιο μακρινούς τύπους, ενίοτε…) και από την άλλη, άμα δεν είσαι η ευτυχισμένη Πορτογαλία με παρεάκι τον Ατλαντικό και τους Ισπανούς, πώς να πεις “έλα μωρέ τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά”;
Νταξ με τους Βούλγαρους, τέτοια φτώχεια και λειψανδρία που τους έχουν βαρέσει δεν είναι για να φοβάσαι.
Νταξ με τους ΒορειοΜακεδόνες, μπάτε σκύλοι αλέστε είναι το μαγαζί, δεν είναι για να σκιάζεσαι.
Νταξ με τους Αλβανούς, εδώ παίζει το πραγματικό ούνα φάτσα ούνα ράτσα (έχω παππού Σουλιώτη, μην ψάχνεστε!), άσε που είναι απασχολημένοι με την κατάκτηση της Βρετανίας.
Αλλά με τα μεμέτια;
Μην κάνουμε την κορόιδα τώρα ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος και είμαστε φιλαράκια και έχουμε κοινά συμφέροντα και αγάπη μόνο.
Αυτά last year, που έλεγε και η διαφήμιση.
Η Τουρκία είναι πλέον μεγάλο μαγαζί, συνεπώς οφείλει να περάσει στο ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού, που όπως μας δίδαξε ο Βλαδίμηρος (όχι αυτός που νομίζεις, ηλίθιε!) δεν είναι άλλο από τον:
Ιμπεριαλισμό!
Ήδη έχει μπουκάρει Συρία, ήδη έχει παρουσία (γκουχ, γκουχ…) στη Λιβύη και ενδιαφέροντα (αμάν, αμάν…) σε ουκ ολίγες χώρες με τουρκόφωνα φύλα, ήδη έβγαλε απ’ το πλευρό της το αγκάθι των Κούρδων και πάνω απ’ όλα ένα όχι και τόσο ευκαταφρόνητο τμήμα του στρατού της διαθέτει εμπειρία μάχης. Το οποίο δεν είναι διόλου ασήμαντο, όπως μας έδειξε η πρόσφατη παρουσία των ΒορειοΚορεατών στο πεδίο του Κουρσκ. Τις πρώτες εβδομάδες γελάγανε με την πάρτη τους οι Ουκρανοί, αλλά αφού υπέστησαν βαριές απώλειες ανασυγκροτήθηκαν οι Απωανατολίτες, μπήκαν στη σειρά και τώρα είναι εντελώς άλλη υπόθεση. Το σημειώνουν οι New York Times, δεν το σημειώνω εγώ.
Στα δικά μας, όμως.
Στα δικά μας και ως συνήθως, αντί να ασχολούμαστε με τα σοβαρά το κάναμε Δελφινάριο.
Μια βδομάδα τώρα, η Ελλάδα κοπανιέται για το άγημα του Ναυτικού που φώναξε “γαμιέται η Τουρκία” και γιατί και πως και από πού κι ως που, με αποκορύφωμα τη δήλωση του Πλεύρη jr:
“Δεν θέλω ναύτες που να λένε περνά περνά η μέλισσα και μικρό μου πόνυ”.
Για να καταλαβαίνουμε, δηλαδή, πόσο κάποια μυαλά κολλήσανε στον εικοστό αιώνα και δεν χαμπαριάζουν ότι το drone που θα βρεθεί απέναντι σου τα έχει κλασμένα τα κάθε είδους συνθήματα και τα πάσης φύσεως “γιούργια”…
Την ίδια ώρα, η ελληνική κοινωνία δίνει θετικό Ισοζύγιο Εμπιστοσύνης μόνο στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Σύμφωνα με έρευνα της Metron Analysis που δημοσίευσε το “Βήμα” την προπερασμένη Κυριακή, η κατάταξη έχει ως εξής:
Θεσμός Ισοζύγιο Εμπιστοσύνης
Ένοπλες Δυνάμεις +42
Αστυνομία -12
Εκκλησία -13
Ανεξάρτητες Αρχές -24
Δικαιοσύνη -37
Τραπεζικό σύστημα -52
ΜΜΕ -67
Λογικό το βλέπω το αποτέλεσμα, μιας και τον τελευταίο μισό αιώνα, η πατρίδα έχει εισπράξει αμέτρητα σφόλια από το σύνολο των Θεσμών, αλλά όχι από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Ιδίως μετά από την άνοδο του Αντρέα στην εξουσία, που έσπασε τα στεγανά και έκοψε τη φόρα στους παλαβωμένους, δεν έπαθε και καμιά σοβαρή ζημιά η μαμά Ελλάς από τα στρατά. Ξεφράγκιασμα ναι, και ενίοτε με τρόπο αισχρό, αλλά ούτε πραξικόπημα είδα ούτε καμιά μπούκα (τη εξαιρέση του αλησμόνητου Θωμά Βρακά!) στη γειτονίτσα εδώ δα. Χώρια οι πιλότοι μας και τα παλικάρια στα Ίμια, που δώσανε και δίνουν ζωές. Μια παράδοση αξιέπαινη και δημοκρατική, που οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού και ν’ αφήσουμε στην άκρη τα πέτσινα αντριλίκια. Αυτό είναι το πραγματικό “ηθικό ακμαιότατο”, που θα μας καθοδηγήσει αν έρθει ποτέ η κακιά η ώρα. Όλα τα υπόλοιπα, μόνο στους “κουραμπιέδες” ταιριάζουν…
The post You ‘re in the army now (βόηθα Παναγία μου…) appeared first on Newpost.gr.