Τις τελευταίες εβδομάδες ο τόπος βιώνει την εξής παραδοξότητα: Τρεις πρώην πρωθυπουργοί έχουν αναφερθεί στο ζήτημα της Προεδρίας της Δημοκρατίας αλλά ο ίδιος ο πρωθυπουργός που έχει και την ευθύνη για την επιλογή του προσώπου που θα διαδεχθεί την κυρία Κατερίνα Σακελλαροπούλου σιωπά. Η σιωπή υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να είναι η κανονικότητα. Όμως ο κ. Μητσοτάκης επέτρεψε με την στάση του και με επιλεκτικές διαρροές ονομάτων, όπως του Προέδρου της Βουλής και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, να σύρεται από το καλοκαίρι κι έπειτα μία συζήτηση γύρω από το όνομα του διαδόχου της Προέδρου παροτρύνοντας εμμέσως να μιλούν σχεδόν όλοι οι άλλοι για το κρίσιμο αυτό ζήτημα κι όχι ο ίδιος.
Ο Αντώνης Σαμαράς πρότεινε για το Προεδρικό αξίωμα τον κ. Κώστα Καραμανλή. Ο κ. Καραμανλής δεν μπορούσε να αφήσει να “παίζει” το όνομά του και μάλιστα ως πρόταση ενός κορυφαίου στελέχους που στο μεταξύ διαγράφηκε από το κόμμα. Διευκρίνισε ότι δεν ενδιαφέρεται για την ανάληψη του ρόλου του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα. Και ο κ. Αλέξης Τσίπρας που ρωτήθηκε χθες κατηγόρησε τον κ. Μητσοτάκη ότι ευτελίζει τον θεσμό της Προεδρίας εξαιτίας των εσωκομματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που η κυβέρνηση δηλώνει με ενόχληση ότι είναι πρόωρο να ανακινείται η ονοματολογία γύρω από τον επόμενο Πρόεδρο τόσο δημιουργεί συνθήκες προσβολής του ανώτατου θεσμού. Και πλέον και του προσώπου της κυρίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης άλλαξε γνώμη για την επιλογή του. Εάν επιθυμούσε να συνεχίσει η Πρόεδρος σε δεύτερη θητεία θα το ξεκαθάριζε εγκαίρως και δεν θα επέτρεπε πολιτικούς του αντιπάλους ή πολιτικά κόμματα να προτείνουν πρόσωπα προτού ανοίξει τύποις ο ίδιος τα χαρτιά του. Στην πραγματικότητα ο πρωθυπουργός έχει ανακοινώσει την απόφασή του να μην ανανεωθεί η θητεία της σημερινής Προέδρου καταστρώνοντας παιχνίδια στρατηγικής γύρω από το πρόσωπό του επόμενου ενοίκου της Ηρώδου του Αττικού.
Έχει εγκλωβιστεί ανάμεσα στην επιθυμία του να συσπειρώσει την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και να ικανοποιήσει την αντιπολίτευση προσβλέποντας μάλλον-όπως προέκυψε από την τελευταία του συνέντευξη- και σε μία πιθανότητα κυβερνητικών συνεργασιών για το 2027. Απλώς θα πρέπει να εξηγήσει τους λόγους “απόλυσης” της κυρίας Σακελλαροπούλου. Όπως επίσης και τί θα πράξει σε περίπτωση που οι γαλάζιες ψήφοι για τον Πρόεδρο είναι λιγότεροι από 151. Θέμα κομματικής πειθαρχίας στην Προεδρική εκλογή δεν υφίσταται. Τον δρόμο της διαφοροποίησης έδειξε άλλωστε ο ίδιος όταν δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο.
The post Το παρασκήνιο της Προεδρίας: Παιχνίδια εξουσίας ή στρατηγική παγίδευση; appeared first on Newpost.gr.