Παρά τις φθορές που καταγράφει στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η Νέα Δημοκρατία διατηρεί την πρωτοκαθεδρία της στο πολιτικό σκηνικό, με σαφές προβάδισμα από τον δεύτερο. Η εικόνα αυτή αναδεικνύει δύο βασικές διαπιστώσεις: αφενός την ανθεκτικότητα του κυβερνώντος κόμματος, αφετέρου την αδυναμία της αντιπολίτευσης —κυρίως στον χώρο της Κεντροαριστεράς— να παρουσιάσει ένα νέο, πειστικό πολιτικό αφήγημα ή έναν χαρισματικό ηγέτη που θα συσπειρώσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις.
Οι δημοσκοπήσεις υπογραμμίζουν την απουσία ενός νέου πολιτικού προϊόντος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη τραυματισμένος από τις διαδοχικές εκλογικές ήττες και τις εσωκομματικές ανακατατάξεις, δεν έχει καταφέρει να ανακτήσει την αξιοπιστία του. Το ΠΑΣΟΚ, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Νίκου Ανδρουλάκη να δώσει νέο προσανατολισμό στο κόμμα, εμφανίζεται στάσιμο, χωρίς σαφές ιδεολογικό στίγμα και χωρίς ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα. Οι μικρότεροι παίκτες του πολιτικού φάσματος (όπως η Πλεύση Ελευθερίας ή το ΜέΡΑ25) παραμένουν περιορισμένοι σε ρόλο παρατηρητή.
Αυτό δημιουργεί ένα πολιτικό κενό στο κέντρο και την Κεντροαριστερά, ένα κενό που δύσκολα μπορεί να παραμείνει άδειο επ’ αόριστον. Η κοινωνική κόπωση από τις κρίσεις —οικονομική, ενεργειακή, υγειονομική, θεσμική— είναι υπαρκτή και διαρκώς αυξάνεται. Αν δεν υπάρξει ένας νέος φορέας ή μια πολιτική σύνθεση που να εκφράσει τις ανάγκες της εποχής με ρεαλισμό, αξίες και αποτελεσματικότητα, το υπάρχον πολιτικό σκηνικό θα παραμείνει στάσιμο αλλά ευάλωτο σε απρόβλεπτες εξελίξεις.
Το ερώτημα, λοιπόν, είναι τι θα πυροδοτήσει την επόμενη μεγάλη πολιτική μετατόπιση. Ένα σκάνδαλο με θεσμικό βάθος; Μια νέα ηγετική φυσιογνωμία που θα εμπνεύσει εμπιστοσύνη και ελπίδα; Ή μήπως η εμφάνιση ενός τελείως καινούργιου πολιτικού σχηματισμού, έξω από τα υπάρχοντα κόμματα;
Το μέλλον δεν προδιαγράφεται απαραίτητα ρηξικέλευθο, αλλά φαίνεται να ζητά κάτι περισσότερο από τη συντήρηση του υπάρχοντος. Και όσο αργεί να εμφανιστεί η νέα πρόταση, τόσο περισσότερο η Νέα Δημοκρατία, παρά τη φθορά, θα παραμένει κυρίαρχη — όχι επειδή πείθει απόλυτα, αλλά επειδή καμία άλλη δύναμη δεν φαίνεται ικανή να την αμφισβητήσει με όρους σοβαρού εναλλακτικού κυβερνητισμού.
Η πολιτική στασιμότητα μπορεί να είναι προσωρινή. Το επόμενο σκηνικό εξαρτάται από το πότε και ποιος θα βρει το θάρρος —και τη στρατηγική— να αμφισβητήσει το υπάρχον πλαίσιο με σοβαρότητα, συνοχή και κοινωνική απήχηση.
The post Το επόμενο σκηνικό στο πολιτικό πεδίο: Σταθερότητα ή ανατροπή; appeared first on Newpost.gr.