Η εξαγγελία του νέου πολιτικού εγχειρήματος από τον Αλέξη Τσίπρα έχει προκαλέσει αναταράξεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Δεν πρόκειται απλώς για μια ακόμη εσωκομματική κινητικότητα, αλλά για μία διαδικασία αναδιάταξης που αφορά πρόσωπα, ρόλους και μελλοντικούς συσχετισμούς ισχύος.
Από τη «Νέα Αριστερά» θεωρείται σχεδόν δεδομένο ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, η Πέτη Πέρκα και ο Θοδωρής Δρίτσας δεν θα ακολουθήσουν την πρωτοβουλία Τσίπρα. Η στάση τους παραπέμπει περισσότερο σε μια επιλογή θεσμικής συνέχειας και ιδεολογικής σταθερότητας, παρά σε προσωπικό ή τακτικό διαχωρισμό.
Στον αντίποδα, στον ευρύτερο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ παρατηρείται διαφορετικό κλίμα. Αρκετά στελέχη φαίνεται να εξετάζουν σοβαρά την προοπτική συμπόρευσης με τον πρώην πρωθυπουργό. Μεταξύ αυτών καταγράφονται οι Πόπη Τσαπανίδου, Μίλτος Ζαμπάρας, Γιώργος Καραμέρος, Διονύσης Καλαματιανός, Χρήστος Γιαννούλης, Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, Γιώργος Ψυχογιός και Όλγα Γεροβασίλη.
Στον κύκλο αυτόν προσμετρώνται και αρκετοί ακόμη, οι οποίοι προς το παρόν επιλέγουν να μην ανοίξουν τα χαρτιά τους, αναμένοντας να διαμορφωθεί ένα πιο καθαρό πολιτικό τοπίο.
Παράλληλα, ο Διονύσης Τεμπονέρας και ο Κώστας Καλπάκης εμφανίζονται να συμμετέχουν σε έναν διάλογο που παραμένει ανοιχτός, ενώ στην Πολιτική Γραμματεία, ο Γιάννης Ραγκούσης, ο Κώστας Ζαχαριάδης και η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου φαίνεται να βρίσκονται σε τροχιά μεγαλύτερης πολιτικής εγγύτητας προς τον Τσίπρα.
Όλα αυτά, βεβαίως, διατυπώνονται χωρίς επίσημες ανακοινώσεις.
Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο: η παρουσίαση της πολιτικής ταυτότητας του νέου φορέα, των οργανωτικών του αρχών και —κυρίως— ο βαθμός φιλοδοξίας του, δηλαδή εάν πρόκειται για κόμμα εξουσίας ή για έναν πιο ευέλικτο πόλο πολιτικής επιρροής.
Εάν τα πράγματα εξελιχθούν σύμφωνα με αυτή τη δυναμική, ο ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να βρεθεί σε απόλυτο πολιτικό αδιέξοδο, αναζητώντας άλλου τύπου λύσεις για τη συνέχειά του. Ήδη, είναι βέβαιο ότι υπό την παρούσα ηγεσία θα υπάρξει έντονος προβληματισμός ακόμη και για το ζήτημα της αυτόνομης ή μη καθόδου στις επόμενες εκλογές.
Το βέβαιο είναι ότι η Κεντροαριστερά εισέρχεται εκ νέου σε περίοδο ανασχηματισμού.
Οι επιλογές των προσώπων δεν καθορίζουν μόνο συμμαχίες και ισορροπίες, αλλά θα διαμορφώσουν το αφήγημα, τον τόνο και την ταυτότητα του χώρου τα επόμενα χρόνια.
The post Τα πρώτα ρήγματα και οι μετακινήσεις στον χώρο της Κεντροαριστεράς appeared first on Newpost.gr.