Πραγματικά, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για τον Σωκράτη Φάμελλο. Ο άνθρωπος που δήλωσε ότι δεν είχε ιδέα για την επικείμενη αλλαγή του μέχρι το πρωί της Τρίτης, φαίνεται να ξεχνά μια μικρή λεπτομέρεια: την επικοινωνία του με τον Στέφανο Κασσελάκη από τις 24 Ιουλίου, όπου ο Κασσελάκης του είχε ήδη ρίξει την «βόμβα» για το ενδεχόμενο αντικατάστασής του. Όχι ότι έχει σημασία, βέβαια. Μικρολεπτομέρειες…
Είναι αλήθεια ότι στις 24 Ιουλίου υπήρξε επικοινωνία με τον Στέφανο Κασσελάκη στην οποία ο τελευταίος, τον ρώτησε για τον ρόλο που θα επιθυμούσε εφόσον αποχωρούσε από τη θέση του Προέδρου της ΚΟ;
Δηλαδή από τις 24 Ιουλίου ο Στέφανος Κασσελάκης είχε προϊδεάσει τον Σωκράτη Φάμελλο για την σκέψη του να τον αντικαταστήσει, ο οποίος του απάντησε ότι προέχουν τα πολιτικά ζητήματα.
Φαίνεται πως ο Σωκράτης Φάμελλος έχει μια ιδιαίτερη αντίληψη για το τι σημαίνει “θεσμικότητα”. Στην πρόσφατη Κοινοβουλευτική Ομάδα, επέμεινε ότι «δεν παραιτείται», αγνοώντας το μικρό αλλά σημαντικό γεγονός ότι η θέση του Προέδρου της ΚΟ δεν ήταν δική του κατάκτηση, αλλά προεδρική επιλογή του Στέφανου Κασσελάκη. Όταν η πρόταση για την αντικατάστασή του τέθηκε επί τάπητος και στηρίχθηκε από τον ίδιο τον Πρόεδρο του κόμματος, το αφήγημα «δεν παραιτούμαι» μοιάζει με απόπειρα πολιτικής παράστασης χωρίς ουσία. Αλήθεια, από πού αντλεί αυτή τη θεσμική «εξουσία» ο κ. Φάμελλος; Διότι οι διαδικασίες μιλούν ξεκάθαρα: ο Πρόεδρος πρότεινε, η ΚΟ συζήτησε και ψήφισε την αλλαγή του.
Μερικές φορές, η πολιτική μοιάζει με παιχνίδι σκακιού, αλλά για κάποιους με κανόνες που αλλάζουν ανάλογα με την περίσταση. Πάρτε για παράδειγμα τη στάση ορισμένων στελεχών στην ψηφοφορία για τον Σωκράτη Φάμελλο, όταν ήταν η πρόταση του Στέφανου Κασσελάκη για τη θέση του Προέδρου της ΚΟ. Κάποιες κυρίες, όπως η Όλγα Γεροβασίλη, η Κατερίνα Νοτοπούλου και η Μαρίνα Κοντοτόλη, προτίμησαν να ρίξουν λευκό, αντί να στηρίξουν ανοιχτά την επιλογή του Κασσελάκη. Τότε είχαν συντονιστεί απέναντι στις επιλογές του νέου τότε Πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους υπόλοιπους που αποχώρησαν στη συνέχεια.
Ωστόσο, στη συνέχεια αυτές οι ίδιες κυρίες βρέθηκαν να τον υπερασπίζονται σθεναρά, καταψηφίζοντας την πρόταση του Κασσελάκη για την αντικατάστασή του. Κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί: Ποιος ήταν τότε ο πολιτικός λόγος πίσω από αυτή τη «στρατηγική»; Πώς γίνεται να μην ψηφίζουν υπέρ της προεδρικής επιλογής από τη μία, αλλά να συντονίζονται υπερ της ίδιας επιλογής όταν ο Πρόεδρος ζητά τη αλλαγή του; Αλήθεια, ποιες πολιτικές αξίες καθοδηγούν αυτές τις κινήσεις; Ή μήπως πρόκειται για κάτι άλλο;
The post Σωκράτης Φάμελλος: Το «δεν παραιτούμαι», «δεν ήξερα» και η αλήθεια πίσω από το τηλεφώνημα Κασσελάκη στις 24 Ιουλίου – Οι τρεις «Χάριτες» και ο ρόλος τους appeared first on Newpost.gr.