Όταν ήμουνα πιτσιρίκι στα Τρίκαλα, τον πολύ γρήγορο τον αποκαλούσαμε “βολιδάτο”.
Πήγαινε βολίδα, δηλαδή, το ‘χαμε και χειροπιαστό το παράδειγμα, αφού στα δικά μας τα μέρη χαλάγανε κόσμο τ’ αεροβόλα.
Σε αντίθεση, ας πούμε, με τη λεβεντομάνα, που εκείνες τις μέρες τις ωραίες της πρώιμης μεταπολίτευσης γλένταγε με Λούγκερ.
Ωραίο μπιστόλι, κομψότατο και φιγουράτο, αλλά λίγο άβολο άμα σε χαιρετάνε από απέναντι με το πνευματικό τέκνο του Μιχαήλ Τιμοφέγεβιτς…
Είχαμε, όμως, μείνει στους “βολιδάτους”, στις τάξεις των οποίων φαίνεται πλέον ότι ανήκει ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Βλέπε την ταχύτητα επιστροφής του στο πολιτικό προσκήνιο, μετά από μια εξαετία είτε σχετικής είτε πλήρους απουσίας.
Θα το εξηγήσω το στόρι πιο κάτω, αλλά πάμε πρώτα σε ένα ακόμη κύμα (γεια σας κύριε Καραχάλιο!) αυτοδικαίωσης για τον Χρήστο Ξανθάκη. Θυμίζω τι έγραψα πριν από ένα μήνα, στο κείμενο υπό τον τίτλο “Κυριάκος, Αλέξης, Νίκος, Αντώνης: Όποιον να ‘ναι, εκτός απ’ αυτόν!”:
“Οπότε θα πας να ψηφίσεις κόντρα, με τους κυβερνητικούς να ελπίζουν ότι απέναντι στο δικό τους το αρνητικό 75 %, το ασταδγιάλα των υπολοίπων θα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Που είναι για την ώρα, οφείλουμε να το παραδεχτούμε και να μην κάνουμε την κορόιδα.
Αυτά τα πράγματα αλλάζουν όμως, αλλάζουν εύκολα και γρήγορα.
Η απόφαση, ας πούμε, του Τσίπρα, να αφήσει πίσω το βουλευτιλίκι, ενδέχεται να εκτιμηθεί δεόντως από το πόπολο, και η συνέντευξή του στην ΕφΣυν μπορεί να ακούγεται νερόβραστη στους επαγγελματίες επαναστάτες, αλλά τους πανικόβλητους μικρομεσαίους παίζει να τους καθησυχάζει κάπως”.
Κι επειδή ο ρεπόρτερ πάντα έχει δίκιο, από εκεί που ένα 80 % δεν ήθελε με τίποτα ν’ ακούει και να βλέπει τον Τσίπρα, έπεσε το συγκεκριμένο ποσοστό πρώτα στο 72 % και ακολούθως στο 62 % σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα της Alco για τον Alpha. Με την Prorata να συμπληρώνει:
Ένα νέο “κόμμα Τσίπρα”, που συνιστά το επίδικο της συγκυρίας, θεωρείται ικανό να ηγηθεί μιας ανασυγκρότησης από το 33% των δυνητικών αριστερών/κεντροαριστερών ψηφοφόρων. Ως προς το πρόσωπο που θεωρείται ικανότερο να ηγηθεί, στον γενικό πληθυσμό ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται και πάλι στην κορυφή με 19% και ακολουθούν ο Μίμης Ανδρουλάκης με 7 %, η Ζωή Κωνσταντοπούλου με 6 % και ο Στέφανος Κασσελάκης με 4 %.
Θα μου πεις, εσύ δεν έσκιζες πάντοτε τα ρούχα σου ότι πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί με τα νούμερα των μετρήσεων;
Μάλιστα, εγώ τα έσκισα και θα τα ξανασκίσω!
Υπογραμμίζοντας και προσθέτοντας το εξής:
Σε μια διαρκώς μεταβαλλόμενη κατάσταση, σε μια κινούμενη άμμο όπως είναι σήμερα η κατάσταση τόσο στο σύνολο της εν Ελλάδι πολιτικής σκηνής όσο και στο χωρίον της κεντροαριστεράς, ακολουθούμε τον κανόνα των δημοσκόπων που διατηρούν σώας τας φρένας και δεν πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Κοιτάμε τις τάσεις!
Σε απλά ελληνικά:
Αυτό το 62 % μην το παίρνετε τοις μετρητοίς, άλλωστε περιθώρια λάθους συν πλην τρεις μονάδες έχουν και οι καλύτερες έρευνες.
Άμα έχεις μελετήσει λίγο στατιστική ή άμα έχεις περάσει το σχετικό μάθημα στο πανεπιστήμιο (εγώ!), το γνωρίζεις.
Δεν κοιτάμε, λοιπόν, το δέντρο, κοιτάμε το δάσος.
Όταν είναι ρευστό το σκηνικό, κοιτάμε προς τα που φυσάει ο άνεμος, κοιτάμε την κατεύθυνση των πραγμάτων.
Την καλοδέχεται την επιστροφή Τσίπρα το πόπολο ή τσινάει και δεν γουστάρει;
Απλό είναι, πολύ απλό, και για την ώρα φαίνεται ότι αποδίδουν τόσο οι προσπάθειες για rebranding του Αλέξη, όσο και οι άμυνες στα απανωτά τζαρτζαρίσματα των κάθε είδους απέναντι.
Τα τζαρτζαρίσματα, ωστόσο, θα γίνουν τάκλιν Γκοϊκοετσέα όταν βγει το βιβλίο!
Και τότε θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος…
The post Προχωράει το rebranding Τσίπρα; Προχωράει! appeared first on Newpost.gr.