Η ελληνική δημόσια σφαίρα έχει καιρό να ζήσει κάτι τέτοιο. Από τις τηλεοπτικές οθόνες μέχρι τα ραδιόφωνα και από τα μεγάλα ειδησεογραφικά sites μέχρι τα timelines του X και του Instagram, ένα όνομα κυριαρχεί: Αλέξης Τσίπρας.
Η «ανεπίσημη» επιστροφή του πρώην πρωθυπουργού έχει μετατραπεί σε πολιτικό και επικοινωνιακό φαινόμενο, προτού καν υπάρξει επίσημη δήλωση ή ανακοινωμένο σχέδιο. Οι δημοσκοπήσεις πλέον περιλαμβάνουν ένα ερώτημα που μέχρι πριν λίγες εβδομάδες έμοιαζε αδιανόητο:
«Θα ψηφίζατε νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα;»
Η ίδια η ύπαρξη αυτού του ερωτήματος μαρτυρά όχι μόνο την ένταση του ενδιαφέροντος, αλλά και την έλλειψη εναλλακτικών προσώπων που να εμπνέουν την κοινή γνώμη. Είναι σπάνιο στην πολιτική ιστορία της χώρας να προκαλείται τέτοια συζήτηση γύρω από ένα πρόσωπο — χωρίς κόμμα, χωρίς σύνθημα, χωρίς αφίσα.
Τα media σε “κατάσταση Τσίπρα”
Ο Τύπος του Σαββατοκύριακου αφιέρωσε στον Τσίπρα περισσότερες σελίδες απ’ ό,τι στη Γάζα, την Ουκρανία ή την οικονομία. Από πολιτικές αναλύσεις έως γνώμες και παρασκήνια, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ερώτημα:
«Τι ετοιμάζει ο Τσίπρας;»
Η αποδελτίωση που φτάνει στο γραφείο του θυμίζει εγκυκλοπαίδεια. Και το ενδιαφέρον δεν περιορίζεται στους υποστηρικτές του· ακόμη και τα επικριτικά άρθρα λειτουργούν ως επιβεβαίωση της επιρροής του προσώπου.
Στο τέλος της ημέρας, η δημοσιότητα είναι δύναμη — και ο Αλέξης Τσίπρας δείχνει να τη διαχειρίζεται με τη χαρακτηριστική του ψυχραιμία, αποφεύγοντας να απαντά ευθέως, αλλά αφήνοντας τα ερωτήματα να πολλαπλασιάζονται.
Η «μάχη» στα social media
Αν κάποιος θέλει να πάρει τον παλμό της κοινής γνώμης, αρκεί να περιηγηθεί στα social media. Εκεί, οι φίλοι και οι αντίπαλοι του Τσίπρα συγκρούονται καθημερινά, σε έναν ιδιότυπο «ψηφιακό πόλεμο» σχολίων, memes και επιχειρημάτων.
Κάθε του δημόσια φράση, κάθε φωτογραφία, κάθε υπόνοια κίνησης γίνεται αντικείμενο χιλιάδων αναρτήσεων. Ο ίδιος υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες πολιτικούς που αντιλήφθηκαν τη δύναμη των social media — και τώρα επιστρέφει σε ένα πεδίο που γνωρίζει καλά, εκεί όπου η πολιτική επικοινωνία δεν έχει μικρόφωνο, αλλά αλγόριθμο.
Τα κόμματα σε θέση άμυνας
Κανένα κόμμα δεν μένει αμέτοχο. ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, αλλά και τα νέα πολιτικά σχήματα, σπεύδουν να σχολιάσουν, να προλάβουν, να ερμηνεύσουν.
Ακόμη και όσοι διαφωνούν ιδεολογικά, αναγνωρίζουν ότι η πιθανή επιστροφή Τσίπρα λειτουργεί σαν πολιτικός καταλύτης: ξαναζωντανεύει το ενδιαφέρον, ενεργοποιεί τις μνήμες και, κυρίως, επαναφέρει τη συζήτηση για την ηγεσία και το όραμα.
Το κενό και η προσδοκία
Η σημερινή πολιτική σκηνή μοιάζει φτωχή σε πρόσωπα που μπορούν να εμπνεύσουν. Τα πιο δημιουργικά και παραγωγικά τμήματα της κοινωνίας αποστρέφονται την πολιτική, συχνά όχι άδικα.
Η αξιοκρατία έχει υποχωρήσει, η ευπρέπεια σπανίζει, και η αίσθηση ευθύνης μοιάζει πολυτέλεια. Μέσα σε αυτό το τοπίο, ο Τσίπρας προβάλλει για πολλούς ως «μια κάποια λύση» — όχι απαραίτητα ως η απάντηση σε όλα, αλλά ως ένα γνώριμο πρόσωπο που εκπροσωπεί κάτι πιο αυθεντικό, πιο συναισθηματικό.
Ένα φαινόμενο πέρα από την πολιτική
Η περίπτωση Τσίπρα δεν είναι απλώς πολιτική — είναι κοινωνική. Συμπυκνώνει μια επιθυμία για κάτι διαφορετικό, μια νοσταλγία για εποχές πάθους και έντασης στην πολιτική συζήτηση.
Είναι, κατά κάποιον τρόπο, μια αντίδραση στη στασιμότητα. Αν η χώρα σήμερα δείχνει να ψάχνει κάθε βράδυ στους «μπλε κάδους» της πολιτικής ανακύκλωσης, ο Τσίπρας εμφανίζεται σαν το γνώριμο αντικείμενο που δεν είναι καινούργιο, αλλά τουλάχιστον αντέχεται.
Η σιωπή που μιλά
Τίποτα δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί. Και ίσως γι’ αυτό το ενδιαφέρον είναι μεγαλύτερο. Όσο λιγότερα λέει ο Αλέξης Τσίπρας, τόσο περισσότερο μιλούν οι άλλοι για εκείνον.
Αν τελικά προχωρήσει σε νέο πολιτικό εγχείρημα, το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει ήδη κερδίσει το πρώτο στοίχημα: την προσοχή.
Κι αυτή, στην εποχή των social media, αξίζει όσο μια εκλογική νίκη.
The post Πολιτικό comeback Τσίπρα: Γιατί η κοινή γνώμη μιλά ξανά για τον πρώην πρωθυπουργό appeared first on Newpost.gr.