Σας τα έγραφα, δεν μπορείτε να πείτε ότι δεν σας τα έγραφα.
Εδώ στο Newpost, τον περασμένο Ιούλιο, σε κείμενο υπό τον τίτλο “No future στην Ελλάδα 2.0…”.
Δίχως τη βοήθεια καμιάς στατιστικής, με αυτά που έβλεπα μόνο.
Δεν χρειαζόταν, άλλωστε, αρκούν τα ορθάνοιχτα μάτια.
Μας το είχαν πει και στη σχολή, από τα πρώτα πράγματα που μας είχαν πει στο Φυσικό Αθηνών.
Πως μαθαίνουμε;
Μαθαίνουμε με δύο τρόπους:
Με το πείραμα και την παρατήρηση!
Κι επειδή πόρους για πειράματα δεν είχε ο ρεπόρτερ (ούτε καν άκρες στον ΟΠΕΚΕΠΕ!), στρώθηκα να παρατηρώ.
Ορίστε κάποια από τα συμπεράσματα που είχα σημειώσει:
“Αλλά σχεδόν μισό αιώνα μετά από το βρετανικό no future, βλέπω το ελληνικό εδώ στα μούτρα μου και δεν μπορώ να ησυχάσω.
Βλέπω την πιτσιρικάδα να κοιτάει προς το μέλλον και ν’ αντικρίζει μόνο σκοτάδια, τη βλέπω ν’ απελπίζεται, να βυθίζεται, να χάνει τις όποιες ελπίδες της και να παραιτείται, να καταρρέει μπροστά σ’ ένα αδιανόητο και συνολικό φερμπότεν που της στερεί κάθε πλοίο, κάθε οδό.
Τη βλέπω να παγώνει, να χάνει το θάρρος της, να κλείνεται στο καβούκι της, χαρίζοντας ατέλειωτο χρόνο στον αυνανισμό των σόσιαλ όπως οι άνεργοι του ντιπρέσιο σπαταλούσαν το σφρίγος τους στα φλιπεράκια.
Και με ακουστικά κλειστού τύπου παρακαλώ, ο κόσμος δεν υπάρχει για μένα, χαώνομαι και τριπάρω με αρρωστιάρικους ψαλμούς και νάυλον ντέφια…”
Αυτά εμπειρικώς.
Και πάμε τώρα στην επιβεβαίωση των ανωτέρω, μέσω της “Πανελλήνιας έρευνας για τη χρήση ουσιών, άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές και την ψυχοκοινωνική υγεία των εφήβων μαθητών”, που υλοποιεί το ΕΠΙΨΥ ανά τετραετία στο πλαίσιο της ESPAD, της μεγαλύτερης διακρατικής έρευνας για τη χρήση ουσιών, το αλκοόλ και άλλες εξαρτητικές συμπεριφορές και συμπεριφορές υψηλού κινδύνου στους εφήβους που βρίσκονται στην κρίσιμη αναπτυξιακά ηλικία των 15-16 ετών.
Ιδού η σούμα, όπως την έβαλε στη σειρά στην Εφημερίδα των Συντακτών η συνάδελφος Ντάνι Βέργου:
Όλο και περισσότεροι έφηβοι στη χώρα μας, σε σχέση με το παρελθόν, αλλά και περισσότεροι συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη καταναλώνουν αλκοόλ, καπνίζουν, κάνουν χρήση ουσιών και υιοθετούν συμπεριφορές όπως π.χ. τυχερά παιχνίδια και υπερβολική ενασχόληση με ηλεκτρονικά παιχνίδια και μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κι επειδή είμαστε συγκλονισμένοι όλοι μας και όλες μας από τον τραγικό θάνατο της 16χρονης λόγω ποτού “μπόμπας”, πάμε να ρίξουμε μια ματιά στο κεφάλαιο αλκοόλ.
Για τη συντριπτική πλειονότητα των 16χρονων στη χώρα μας (92 %) είναι “αρκετά” ή “πολύ εύκολο” να βρουν αλκοόλ εάν το θελήσουν.
Σχεδόν 9 στους 10 (86 %) έχουν καταναλώσει οινοπνευματώδη -λιγότερο από 1 ποτήρι.
Πολύ πρόσφατη -μέσα στις τελευταίες 30 ημέρες- κατανάλωση αλκοόλ αναφέρουν οι 3 στους 5 (59 %).
Τουλάχιστον ένας στους τρεις (37 %), έχει πολύ πρόσφατα -μέσα στο μήνα- πιεί υπερβολικά. Δηλαδή, διαδοχικά σε μία περίσταση, περισσότερα από 5 ποτά και ένας στους οκτώ (13 %) έχει μεθύσει κατά την ίδια περίοδο.
Και κάτι ακόμη, από την κατηγορία “ουσίες”:
Ένας στους εννιά (ποσοστό 11 %) δεκαεξάχρονους στην Ελλάδα, έχει κάνει χρήση κάποιας εισπνεόμενης ουσίας που κυκλοφορεί νόμιμα στο εμπόριο (π.χ. κόλλα, βενζίνη, σπρέι) για να αλλάξει τη διάθεσή του (“να φτιαχτεί”).
Άμα δεν ξέρετε τι κακό κάνουν και πόσα κύτταρα καίνε αυτές οι “εισπνεόμενες ουσίες”, μην το ρωτάτε καλύτερα.
Μην το ρωτάτε, ποτέ…
Στο δια ταύτα, όμως.
Στο δια ταύτα, η κατάσταση με την Ελλάδα πάνω απ’ όλους τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, θυμίζει την απάντηση της μοντέλας Μάντυ Ράις-Ντέηβις που είχε μπλεχτεί στο σκάνδαλο Προφιούμο και βγήκε τότε ο λόρδος Άστορ και υποστήριξε ότι ουδεμία απολύτως σχέση διατηρούσε μαζί της και τη ρώτησε στη δίκη ο συνήγορος αν γνώριζε όσα είπε ο ανήρ και απάντησε εκείνη:
Ε, θα τα λέγε, δεν θα τα ‘λεγε;
Κάπως έτσι και στην Ελλάδα 2.0.
Όταν είσαι πιτσιρικάς και κοιτάς γύρω σου και βλέπεις αυτό το αδιανόητο no future να γελάει μαζί σου, να ξεκαρδίζεται, κάπως θα πρέπει να τον ξεγελάσεις τον αδιανόητο τρόμο που σε κυριεύει.
Προφανώς και δεν προτείνω αλκοόλ, ουσίες και τζόγο, αλλά άμα έχει μάθει από μωρό το παιδί στο ίνσταντ γκρατιφικέσιο, είναι λίγο δύσκολο να καταφύγει στη θρησκεία, στην κομματική ένταξη, στην εργασιοθεραπεία όταν χάνεις τη μπάλα.
Αλλού θα πάει το παιδί για να ξεχάσει τον πόνο, σε κάτι γρήγορο, πρόχειρο και χειροπιαστό.
Και θα μπει στη μεγάλη της ζωής την κατηφόρα…
The post Πιτσιρικάδα στην Ελλάδα 2.0: Ουσίες, οινόπνευμα, τζόγος… appeared first on Newpost.gr.