Στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και την εδραίωση της εργασιακής ανασφάλειας εστίασε την κριτική του ο ειδικός εισηγητής του ΠΑΣΟΚ, Παύλος Χρηστίδης, κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2026 στη Βουλή. Χαρακτήρισε το οικονομικό σχέδιο της κυβέρνησης ως έναν ακόμα προϋπολογισμό «χαμένων ευκαιριών», ο οποίος αποτυγχάνει να στηρίξει τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας. Αντιπαραβάλλοντας την κυβερνητική ρητορική περί success story με την πραγματικότητα, τόνισε ότι ο προϋπολογισμός αυτός δεν μπορεί να δώσει λύσεις ούτε στα αδιέξοδα του αγροτικού κόσμου, αδυνατώντας να γεμίσει τις αποθήκες ή να εξασφαλίσει τη σπορά στα χωράφια.
Ο κ. Χρηστίδης κατηγόρησε τη Νέα Δημοκρατία ότι καλλιεργεί ένα «επικοινωνιακό σόου» προκειμένου να συγκαλύψει τις ανισότητες που παράγει η πολιτική της. Περιέγραψε με μελανά χρώματα την καθημερινότητα των νοικοκυριών, η οποία κυριαρχείται από την ακρίβεια, τη στεγαστική κρίση και τους χαμηλούς μισθούς. Επικαλούμενος τα επίσημα ευρωπαϊκά δεδομένα, κατέδειξε την υστέρηση της χώρας σε κρίσιμους τομείς, αναφέροντας ότι η Ελλάδα είναι τελευταία στις στεγαστικές δαπάνες, στην 9η θέση από το τέλος στην υγεία, 4η χαμηλότερη στην εκπαίδευση και 3η χειρότερη στη στήριξη οικογενειών με παιδιά. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο μισθολογικό χάσμα, επισημαίνοντας ότι ενώ ο μέσος εργαζόμενος στην Ευρώπη αμείβεται με 38.000 ευρώ ετησίως, στην Ελλάδα λαμβάνει μόλις 17.000 ευρώ, δηλαδή κάτω από το μισό.
Αναφορικά με τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για τη μείωση της ανεργίας, ο ειδικός αγορητής του ΠΑΣΟΚ αντέτεινε ότι αυτή δεν οφείλεται σε έκρηξη νέων και ποιοτικών θέσεων εργασίας, αλλά στη δραματική μείωση του εργατικού δυναμικού, καθώς χιλιάδες νέοι έχουν μεταναστεύσει αναζητώντας προοπτική. Υπενθύμισε ότι το πραγματικό εισόδημα του μέσου νοικοκυριού παραμένει χαμηλότερο από τα επίπεδα του 2010, φαινόμενο μοναδικό σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατέληξε τονίζοντας ότι ένας στους πέντε πολίτες ζει σε κίνδυνο φτώχειας, με τους έμμεσους φόρους και την ακρίβεια στα βασικά αγαθά να πλήττουν δυσανάλογα τους μη προνομιούχους.