Υπάρχει μια επαναλαμβανόμενη, σχεδόν μοιραία, αλήθεια στην ιστορική συνείδηση αυτού του τόπου: τα κάστρα δεν πέφτουν από την ισχύ των πολιορκητών∙ πέφτουν από τις ρωγμές εντός των τειχών τους. Οι Θερμοπύλες δεν χάθηκαν μόνο από το πλήθος του αντιπάλου, αλλά και από την προδοσία του μονοπατιού. Η Κωνσταντινούπολη δεν αλώθηκε μόνο από τα κανόνια του Μωάμεθ, αλλά από την εσωτερική εξάντληση μιας αυτοκρατορίας που είχε πάψει να πιστεύει στον ίδιο της τον εαυτό.
Το ερώτημα επιστρέφει σήμερα, όχι ως ρητορική υπερβολή, αλλά ως υπαρξιακή διαπίστωση: συμβαίνει κάτι ανάλογο με τη Νέα Δημοκρατία;
Διότι το πολιτικό πρόβλημα δεν είναι πρωτίστως οι πολιτικές θέσεις. Είναι το ήθος των προσώπων που τις ενσαρκώνουν. Στο κυβερνητικό σχήμα έχουν παγιωθεί παρουσίες που δεν λειτουργούν ως διακόνοι ευθύνης, αλλά ως θορυβώδεις φαντασιώσεις ιδιωτικής αυτοεπιβεβαίωσης. Υπουργοί που δεν θεραπεύουν, αλλά ερεθίζουν το κοινωνικό σώμα. Λειτουργοί της πολιτείας που πετυχαίνουν μόνο ένα: να εξαντλούν την ανοχή του πολίτη.
Και δίπλα τους, οι υφυπουργοί: οι περισσότεροι από αυτούς είναι άνθρωποι της αδράνειας, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Χωρίς πρόταση, χωρίς ρόλο, χωρίς αποτύπωμα. Μια διοικητική σκιά που επιμηκύνει τον μηχανισμό της εξουσίας, χωρίς να του δίνει περιεχόμενο.
Και ο Πρωθυπουργός;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται πλέον μπροστά σε μια στιγμή που δεν αφορά την τακτική. Δεν αφορά την εικόνα. Αφορά το κύρος του.
Το κύρος δεν είναι προνόμιο της θέσης. Είναι η αίσθηση του πολίτη ότι ο ηγέτης βλέπει, κατανοεί, πράττει. Όταν η κοινωνία δεν βλέπει πρόσωπα που μπορούν να σηκώσουν την ευθύνη, το χρέος καταρρέει στο επίπεδο της εμπιστοσύνης.
Και όταν καταρρέει η εμπιστοσύνη, δεν χρειάζονται εχθροί.
Η φθορά αρκεί.
Το 2027 δεν είναι απλώς ένας σταθμός εκλογών. Είναι το όριο ανάμεσα στην εξουσία που διατηρεί νόημα και στην εξουσία που απλώς παρατείνεται. Αν ο Πρωθυπουργός επιλέξει την παράταση αντί της ανανέωσης, τότε το κάστρο δεν θα το γκρεμίσει η αντιπολίτευση, ούτε οι οικονομικές δυσκολίες, ούτε οι διεθνείς πιέσεις.
Θα το γκρεμίσει η εσωτερική πολιτική αδράνεια υπουργών και στελεχών που έχουν χάσει τον αρχικό τους προσανατολισμό.
Αν υπάρχει ακόμη χρόνος, είναι τώρα.
Όχι για «ανασχηματισμό», αλλά για απόφαση αλήθειας.
Το ζήτημα δεν είναι να κυβερνάς∙ είναι να πείθεις ότι αξίζει να κυβερνάς.
The post Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τώρα μία μόνο επιλογή! appeared first on Newpost.gr.