Σε μια πρωτοφανή παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά της Αθήνας και προσωπικά στον Υπουργό Άμυνας Νίκο Δένδια, απειλώντας μάλιστα με «γεωστρατηγικό κόστος» για τη χώρα μας. Οι αντιδράσεις από την κυβέρνηση και το ΥΠΕΞ ήταν έντονες και αλίμονο αν δεν υπήρχαν.
Από τη Διακήρυξη των Αθηνών στις απειλές
Η Ελλάδα, με τη Διακήρυξη των Αθηνών, επένδυσε στη ρητορική της «καλής γειτονίας» με την Τουρκία, ελπίζοντας σε αποκλιμάκωση. Ωστόσο, η Άγκυρα εκμεταλλεύτηκε το κλίμα των ήρεμων νερών για να κερδίσει στρατηγικά οφέλη:
-Εξασφάλισε νέες δυνατότητες προμήθειας οπλικών συστημάτων από ΗΠΑ και Ευρώπη.
-Διεκδίκησε θέση στο Ευρωπαϊκό Αμυντικό Ταμείο και ρόλο στην αμυντική αρχιτεκτονική της Ένωσης.
-Προέβαλε διεθνώς εικόνα «καλού συμμάχου», ενώ στο εσωτερικό συνέχισε να κλιμακώνει τη ρητορική απειλών κατά της Ελλάδας.
Οι υποχωρήσεις της Αθήνας
Η Ελλάδα, από την πλευρά της, προχώρησε σε κινήσεις κατευνασμού: υποχώρησε στα θαλάσσια πάρκα, στο ηλεκτρικό καλώδιο, και κυρίως απέσυρε το «όπλο» των κυρώσεων – το μόνο μέσο πίεσης που μπορούσε να κρατήσει ζωντανό το κόστος για την τουρκική παραβατικότητα. Αντί γι’ αυτό, άφησε χώρο στην Άγκυρα να εμφανίζεται ως «καλό παιδί» στη Δύση, την ώρα που στην πράξη ανεβάζει τους τόνους της απειλητικής ρητορικής.
Η σημερινή επίθεση του Φιντάν δείχνει καθαρά ότι η Τουρκία δεν έχει εγκαταλείψει την αναθεωρητική της ατζέντα· απλώς την αναβαθμίζει σε επίπεδο ψυχολογικής πίεσης. Όταν δηλώνει ευθέως ότι η Ελλάδα «μπορεί να πληρώσει με γεωστρατηγικό κόστος», δεν μιλάμε πλέον για λεκτική υπερβολή αλλά για ευθεία απειλή.
Η επίθεση στον Νίκο Δένδια
Στη συνέντευξή του στο TGRT Haber, ο Φιντάν κατηγόρησε την ελληνική πολιτική σκηνή ότι χρησιμοποιεί την Τουρκία σαν «πολιτική ασπιρίνη» και έφτασε να στοχοποιήσει προσωπικά τον Νίκο Δένδια, υποστηρίζοντας ότι με δηλώσεις περί «τουρκικής απειλής» η Αθήνα επιδιώκει μικροπολιτικά οφέλη εις βάρος του ελληνικού λαού.
Οι γεωστρατηγικοί κίνδυνοι
· Διπλωματική απομόνωση της Ελλάδας, αν συνεχίσει να εμφανίζεται ως η «σιωπηλή» πλευρά που καταπίνει τις προκλήσεις.
· Απώλεια στρατηγικού βάρους στην Ε.Ε., εφόσον η Τουρκία μπαίνει θεσμικά στην αμυντική αρχιτεκτονική ενώ η Ελλάδα αρκείται σε ρόλο παρατηρητή.
· Αποθράσυνση της Άγκυρας, που θα θεωρήσει ότι μπορεί να ανεβάζει τους τόνους χωρίς συνέπειες.
· Εσωτερική εργαλειοποίηση των απειλών: η Τουρκία επιχειρεί να παρέμβει ευθέως στον δημόσιο διάλογο στην Ελλάδα, απαξιώνοντας πολιτικές προσωπικότητες και δείχνοντας ότι θέλει να διαμορφώσει τους όρους της πολιτικής αντιπαράθεσης στο εσωτερικό μας.
Η ουσία είναι πως η «πολιτική των ήρεμων νερών» εξελίσσεται σε πολιτική επικίνδυνων ψευδαισθήσεων. Η Αθήνα έδωσε το διαβατήριο της Διακήρυξης των Αθηνών, αλλά αντί για «καλή γειτονία» παίρνει τώρα εκβιαστικές δηλώσεις και προσωπικές επιθέσεις.
Η Άγκυρα έδειξε για άλλη μια φορά ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει τη στρατηγική της απειλής. Το πραγματικό ερώτημα είναι αν η Αθήνα θα συνεχίσει να επενδύει σε αυταπάτες ή αν θα βρει το θάρρος να επαναφέρει την ισορροπία ισχύος με διπλωματικά και στρατηγικά εργαλεία που θα κάνουν σαφές πως το γεωστρατηγικό κόστος αφορά και την Τουρκία.
The post Νέες προκλήσεις Φιντάν: Επίθεση σε Δένδια και απειλές γεωστρατηγικού κόστους για την Ελλάδα – Η πολιτική των «ήρεμων νερών» καταλήγει σε πολιτική επικίνδυνων ψευδαισθήσεων appeared first on Newpost.gr.