Πολλά μπορείς να πεις για τον Κυριάκο, αλλά δεν νομίζω ότι μπορείς ν’ αμφισβητήσεις πως είναι πολίτικαλ άνιμαλ.
Το γράφω στα αγγλικά, γιατί η ελληνική μετάφραση ακούγεται ελαφρώς ύποπτη και ενδέχεται να κατηγορηθώ για φτηνά λογοπαίγνια.
Πράγμα το οποίον δεν το γουστάρω.
Επί του προκειμένου, όμως, με το Μεταναστευτικό 2.0 που μας προέκυψε τις τελευταίες ημέρες, ο Μητσοτάκης απέδειξε ότι όχι μόνο καταλαβαίνει προς τα πού φυσάει ο άνεμος αλλά και πως είναι ανά πάσα στιγμή απολύτως έτοιμος να ξεφορτώσει παλαιούς συμμάχους και να υποδεχθεί καινούριους.
Σας το είχα γράψει δόλιοι ακροκεντρώοι ότι θα τη δαγκώσετε την πιπεριά, δεν με πιστεύατε, τώρα κλαίτε σαν μωρά.
Όσο ήσασταν χρήσιμοι κι εσείς και τα υψηλού κύρους προφίλ σας στο “Επιτελικό Κράτος”, περνάγατε μια χαρά χαρίτσα και σας ανοίγανε τις πόρτες όλες.
Με το που σκάσανε τα χαμπέρια από τις ευρωεκλογές του 2024, γίνατε αναλώσιμοι ατάκα κι επί τόπου.
Έγινε προσπάθεια, δεν το αμφισβητώ, δόθηκε αγώνας τιτάνιος για να παραμείνετε στα γκουντ γκρέησες του αφεντικού, τι να κάνεις, όμως, όταν έρχονται οι δημοσκοπήσεις και δείχνουν ότι ο κόσμος το μασάει το παραμυθάκι της ακροδεξιάς;
Το ‘χει που το ‘χει πάρει απόφαση ο Κυριάκος ότι ακόμη και αν κερδίσει τις επόμενες εκλογές θα αναγκαστεί να συγκυβερνήσει (καντήλες βγάζει με τη συγκεκριμένη προοπτική, όλοι το ξέρουν αυτό…), να διακινδυνεύσει δηλαδή και την πρωτιά για να μην κακοκαρδίσει τους μενουμευρώπηδες;
Σόρυ παλικάρια και γοργόνες μου, αλλά οι Μητσοτάκηδες γεννιούνται με εγγεγραμμένη στο DNA τους τη φράση του Μπίσμαρκ ότι “η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού”…
Ως εκ τούτου;
Ως εκ τούτου παραλήρημα Πλεύρη στη Βουλή, με ομορφιές του τύπου “θα μικρύνουμε τις μερίδες στα κέντρα κράτησης” και “όποιος μπαίνει Ελλάδα θα τον στέλνουμε στη μπουζού”.
Φαντασμαγορίες απ’ τα καλάθια της λαϊκής, την ώρα που ο Βενιζέλος τους έκανε μία χόρτα τους γαλάζιους (γι’ αυτά ζει ο Μπένυ!), για τη χρήση του άρθρου 15 από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Κι έτρεχε ύστερα ο Μαρινάκης να το παίξει “ολίγον έγκυος” και να δηλώσει ότι νταξ μπρο μου εμείς δεν το ενεργοποιούμε το άρθρο, απλώς το επικαλούμαστε.
Στη χώρα που υπερηφανεύεται ότι γέννησε τον Περικλή, ακούγονται αυτά…
Στη χώρα, λοιπόν, που γέννησε τον Περικλή Στεργιανούδη, κάνει ακροδεξιά στροφή η κυβέρνηση, για να μη χάσει εντελώς και παντού τη μπάλα.
Απ’ τα Τέμπη και κάτω δηλαδή, μιας και απ’ τα Τέμπη και πάνω βράζει ο τόπος κυριολεκτικά με τους επιτήδειους που μάδησαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ και περίσσεψαν για τη Μακεδονία κάτι κέρματα.
Μπορεί να είναι ξεροκέφαλοι οι Μακεδόνες, μπορεί να το παρακάνουν με την ανοχή στον κυβερνητικό αυταρχισμό, μπορεί να βάζουν μπροστά απ’ το συμφέρον τους το ίδιο την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια, αλλά τέτοιο παπατζιλίκι δεν γίνεται να το ανεχτούν.
Μπάστα κοζί, που σπρεχάρουν και στο Παλέρμο, μπάστα κοζί…
Να λέμε πάντως και όλη την αλήθεια, μπορεί να διασκεδάσαμε με τις χαζομαρίτσες του Πλεύρη (και την αγραμματοσύνη του περί ΕΣΔΑ), πιο αστείο, ωστόσο, ήταν το στόρι των πασόκων.
Που από τη μία εμφανίζονταν πύρινοι και έξαλλοι με την τροπολογία για το Μεταναστευτικό κι από την άλλη αντί να συνταχθούν με τη σώφρονα αντιπολίτευση και να ψηφίσουν “όχι” ρίξανε ένα κατάπτυστο “παρών”.
Το ‘χει πει η Ρίτα, δεν το είχε πει;
Είναι γλυκό το ποτό της αμαρτίας!
Και το ποτό της εξουσίας να δεις πόσο γλυκό είναι…
Υ.Γ. 1: Στην περίπτωση της επίμαχης τροπολογίας, φάνηκε για την κυβέρνηση η απουσία Βορίδη. Άλλο γκράβιτας έχει ο Μάκης, άλλο ο Θάνος, μην κοροϊδευόμαστε.
Υ.Γ. 2: Η Κρήτη βάφτηκε μπλε, λόγω ΟΠΕΚΕΠΕ. Τώρα που οι ξενοδόχοι του νησιού ακούνε τον πρωθυπουργό να μιλάει για τη δημιουργία δομής μπουζού και βλαστημάνε, μήπως βαφτεί μπλου μπλακ;
The post Μεταναστευτικό 2.0: Ό,τι αρπάξομεν… appeared first on Newpost.gr.