Λυπούμαι πολύ, αλλά θα τους στενοχωρήσω τους δημοσκόπους.
Τις εκλογές που θα γίνουν του παραχρόνου (ή του χρόνου, ανάλογα με το πόσοι θα πάρουν τηλέφωνο την Κοβέσι και σε ποια ακριβώς γλώσσα θα της μιλήσουν…), δεν θα τις κρίνει το “ποιος είναι καταλληλότερος για πρωθυπουργός”.
Ξεχάστε το αυτό, ξετέλεψε, άντε και αντίο, λαστ γίαρ που έλεγε και η διαφήμιση.
Φύγαμε απ’ τη συγκεκριμένη απορία και πάμε στο εγγλέζικο “anyone but”.
Όποιος να ‘ναι, δηλαδή, εκτός από ετούτον ή ετούτη!
Εκτός απ’ τον Κυριάκο, εκτός απ’ τον Αλέξη, εκτός απ’ τον Νίκο, εκτός απ’ τον Αντώνη, εκτός απ’ τον άλλον τον Κυριάκο με τις κηραλοιφές, εκτός απ’ τη Ζωή, εκτός απ’ το Γιάνη, εκτός απ’ την Έφη και λοιπά και λοιπά και λοιπά.
Στην επικράτεια της αρνητικής ψήφου είμαστε σήμερα, της εκδικητικής ψήφου, του πάλαι ποτέ “μαυρίσματος”.
Και ναι, ξέρω, ξέρω, εγώ είμαι που επισημαίνω κάθε τρεις και λίγο το απόφθεγμα της θεάρας Μο Ντάουντ ότι στις εκλογές δεν ψηφίζεις μόνο εναντίον, ψηφίζεις και υπέρ, εδώ όμως ο περιβόητος κόμπος έφτασε στο διαβόητο χτένι.
Και πάμε λίγο σαν την αμερικάνικη ταινία τρόμου, όπου από τη μία είχες τον νεκροζώντανο Μπάιντεν και από την άλλη τον μπουλσίτερ Τραμπ.
Ε, ήταν τόσο μεγάλη η αγανάκτηση του κόσμου με το ζόμπι πρόεδρο, ώστε ο Ντόναλντ δεν κέρδισε μόνο τους εκλέκτορες, κέρδισε και την πλειοψηφία των εγκύρων ψηφοδελτίων.
Να τζάσει ο Τζο γκαντάμιτ και βλέπουμε ύστερα!
Κάπως έτσι θα πάει και στην Ελλάδα 2.0, τη χώρα που ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως με αποτέλεσμα δύο πράγματα να φαίνονται πλέον απ’ το φεγγάρι:
Το Σινικό Τείχος και η τρύπα στην πορτοφόλα του μέσου Έλληνα και της μέσης Ελληνίδας!
Εκεί είναι που παίζει άμυνα υπέρ βωμών και εστιών ο Κυριάκος, εκεί είναι που ποντάρει τα ρέστα του ο Αλέξης.
Εξ ου και στη συνέντευξή του στην ΕφΣυν, δήλωσε ευθαρσώς:
“Σε κάθε περίπτωση, λίγη σημασία έχει πόσο αριστερά στην κλίμακα θα τοποθετήσουμε τον εαυτό μας. Αυτό που μετράει είναι να είμαστε αποτελεσματικοί για τον λαό και τη χώρα μας. «Άσπρος γάτος, μαύρος γάτος σημασία έχει να πιάνει ποντίκια», έλεγε ο Κινέζος ηγέτης Ντενγκ Σιαοπίνγκ. Εγώ θα το πω αλλιώς. Αριστερές πολιτικές είναι αυτές που αλλάζουν μια χώρα στην κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευημερίας των πολλών”.
Και βγαίνουν ακολούθως οι πουρίστες και τον κράζουν ότι δεν μας είπε τίποτε Αριστερό…
Όταν ο ίδιος διευκρινίζει και ξεκαθαρίζει ότι δεν έρχεται να βάψει κόκκινη τη γη, κόκκινη από ζωή ή κόκκινη από θάνατο, έρχεται να κάνει συνετή και προσεκτική διαχείριση, μακριά από κλεψιές, αρκουδιές και αδικίες.
Και τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ρε γατόνια, σε μια χώρα όπου δια της πανδημίας κατάφερε η γαλαζοπράσινη συμμαχία να τινάξει στον αέρα τα ελληνικά νοικοκυριά;
Όταν ο ΓΑΠ μας πέρασε απ’ το ολ ινκλούσιβ του μπαμπά του στην κοινωνία των δύο τρίτων, κόντεψε να ξεθεμελιωθεί η αστική δημοκρατία.
Όταν η Νέα Δημοκρατία παρεάκι με τα ορφανά του Σημίτη έβαλαν τις βάσεις για να περάσουμε από την κοινωνία των δύο τρίτων στην κοινωνία του ενός τρίτου, μπήκε ο κόβιντ μπροστά, τα μάσκαρε όλα, έκατσε η μπίλια στο 41ΤΑΚΑΤΟ! Δούλευε τώρα 13 ώρες για πενταροδεκάρες, τρέχα απ’ το πρωί ως το βράδυ για να πληρώσεις το νοίκι, φάε σκουπίδια γιατί δεν έχεις να πληρώσεις τίποτε άλλο!
Γάμα τα ρε φίλε κι ο μπάρμπα Θωμάς να είσαι, κάποια στιγμή θα το πεις το γαία, πυρί μιχθήτω…
Οπότε θα πας να ψηφίσεις κόντρα, με τους κυβερνητικούς να ελπίζουν ότι απέναντι στο δικό τους το αρνητικό 75 %, το ασταδγιάλα των υπολοίπων θα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
Που είναι για την ώρα, οφείλουμε να το παραδεχτούμε και να μην κάνουμε την κορόιδα.
Αυτά τα πράγματα αλλάζουν όμως, αλλάζουν εύκολα και γρήγορα.
Η απόφαση, ας πούμε, του Τσίπρα, να αφήσει πίσω το βουλευτιλίκι, ενδέχεται να εκτιμηθεί δεόντως από το πόπολο, και η συνέντευξή του στην ΕφΣυν μπορεί να ακούγεται νερόβραστη στους επαγγελματίες επαναστάτες, αλλά τους πανικόβλητους μικρομεσαίους παίζει να τους καθησυχάζει κάπως.
Κυριακή, κοντή γιορτή…
The post Κυριάκος, Αλέξης, Νίκος, Αντώνης: Όποιον να ‘ναι, εκτός απ’ αυτόν! appeared first on Newpost.gr.