Με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ο Πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης, ανοίγει ένα από τα πιο καίρια ζητήματα της ελληνικής πολιτικής και θεσμικής πραγματικότητας: την κρίση εμπιστοσύνης προς τη Δικαιοσύνη. Θέτει το ερώτημα «Εμπιστεύεστε τη Δικαιοσύνη;» και καταγγέλλει το διαρκές έλλειμμα αξιοπιστίας του θεσμού, προτείνοντας 17 συγκεκριμένες τομές για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας και της αποτελεσματικότητας του δικαστικού συστήματος.
«Η κρίση εμπιστοσύνης είναι πραγματική»
Ο Κασσελάκης υπογραμμίζει ότι η αναφορά στις «χρόνιες παθογένειες» του δικαστικού συστήματος έχει καταντήσει μια ανώδυνη ρητορική που δεν αγγίζει την ουσία του προβλήματος. Όπως αναφέρει, όταν μόνο το 20-30% των πολιτών εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, δεν μπορούμε να μιλάμε για κράτος δικαίου. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι βαθύτερο: η εξάρτηση της δικαστικής ηγεσίας από την εκτελεστική εξουσία πλήττει ευθέως τη δημοκρατία.
Παράλληλα, αναφέρεται στις πρόσφατες εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, όπου ο Νίκος Ανδρουλάκης δέχτηκε επιθέσεις όταν δήλωσε ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη του στη Δικαιοσύνη. «Η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι a la carte», σχολιάζει αιχμηρά, υπονοώντας πως δεν μπορεί να λειτουργεί επιλεκτικά.
Οι 17 προτάσεις Κασσελάκη για μια πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη
Ο Κασσελάκης δεν περιορίζεται σε καταγγελίες, αλλά καταθέτει συγκεκριμένο σχέδιο μεταρρυθμίσεων. Οι προτάσεις του καλύπτουν θέματα αποσύνδεσης της Δικαιοσύνης από την πολιτική, διαφάνειας, επιτάχυνσης των διαδικασιών και εξασφάλισης της πραγματικής ανεξαρτησίας των δικαστών.
1. Αποσύνδεση της επιλογής της δικαστικής ηγεσίας από την κυβέρνηση – Οι δικαστές να επιλέγουν οι ίδιοι την ηγεσία τους, είτε με εκλογή είτε με κλήρωση μεταξύ υποψηφίων που προκύπτουν από το δικαστικό σώμα.
2. Απόλυτο ασυμβίβαστο για δημόσια αξιώματα μετά τη συνταξιοδότηση των δικαστών – Η πολιτική «περιστρεφόμενης πόρτας» δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης.
3. Αλλαγή του τρόπου επιλογής των επικεφαλής των Ανεξάρτητων Αρχών – Μεταφορά της διαδικασίας από τη Συνδιάσκεψη των Προέδρων της Βουλής στην Ολομέλεια για μεγαλύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση.
4. Συγχώνευση και ενίσχυση των Ανεξάρτητων Αρχών – Υπάρχει υπερβολικός αριθμός αρχών, που συχνά αλληλοεπικαλύπτονται, χωρίς πραγματική αυτονομία.
5. Έλεγχος Πόθεν Έσχες των δικαστικών από ανεξάρτητη επιτροπή της Βουλής – Χωρίς συμμετοχή δικαστών, ώστε να αποφεύγεται η αυτοεποπτεία.
6. Αναμόρφωση της Σχολής Δικαστών – Συμπερίληψη κοινωνικών επιστημών στη διδακτέα ύλη και εισαγωγή ψυχομετρικών τεστ.
7. Αύξηση της απαιτούμενης προϋπηρεσίας στη δικηγορία από 2 σε 5 έτη πριν την ένταξη στο δικαστικό σώμα – Για να έχουν οι νέοι δικαστές μεγαλύτερη εμπειρία της πραγματικής δικηγορικής πρακτικής.
8. Αναμόρφωση του συστήματος επιθεώρησης των δικαστών – Χρήση τεχνητής νοημοσύνης για έλεγχο αποφάσεων, ώστε να υπάρχει αντικειμενικότητα και στατιστικά δεδομένα.
9. Περιορισμός των αδικαιολόγητων αναβολών – Υποθέσεις να προχωρούν αν δεν ζητηθεί αναβολή τουλάχιστον 15 ημέρες πριν, με εξαίρεση σοβαρούς ιατρικούς λόγους πιστοποιημένους από δημόσια νοσοκομεία.
10. Ενίσχυση του θεσμού των βοηθών δικαστών – Με στελέχωση και αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας για τη διαχείριση των φακέλων.
11. Κατάργηση των θερινών τμημάτων στα δικαστήρια – Η διακοπή απονομής δικαιοσύνης για δύο μήνες το καλοκαίρι είναι παράλογη.
12. Επέκταση των χώρων των δικαστηρίων και περισσότερες δικασίμοι κάθε μήνα – Επιπλέον δυνατότητα ψηφιακής συμμετοχής δικηγόρων σε όλες τις διαδικασίες.
13. Δημιουργία θεσμού Δημοσίου Υπερασπιστή – Παροχή δωρεάν νομικής εκπροσώπησης σε οικονομικά αδύναμους πολίτες στις ποινικές υποθέσεις.
14. Καθιέρωση του «οιονεί δικαστή» – Με αποζημίωση από το κράτος, ώστε να μην ιδιωτικοποιηθεί η απονομή δικαίου.
15. Ενίσχυση της προστασίας μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος – Ευθυγράμμιση με τα ευρωπαϊκά πρότυπα.
16. Δημιουργία μηχανισμού ελέγχου ανώνυμων καταγγελιών για εθνικά θέματα – Με διασφάλιση της αξιοπιστίας και της ακεραιότητάς τους.
17. Ενίσχυση των θεσμών διαμεσολάβησης – Για αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης.
«Η αδράνεια είναι συνειδητή επιλογή»
Ο Κασσελάκης κλείνει το άρθρο του με αιχμηρό μήνυμα: «Η επιλογή της απραξίας είναι πολιτική επιλογή». Τονίζει ότι οι λύσεις υπάρχουν και εφαρμόζονται σε άλλες χώρες. Το ερώτημα είναι ποιος έχει τη βούληση να τις εφαρμόσει στην Ελλάδα.
Με το κείμενό του, ο Πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας προκαλεί ευθέως το πολιτικό σύστημα, καλώντας το να απαντήσει: Έχει τη θέληση να αλλάξει τη Δικαιοσύνη ή θα συνεχίσει να διατηρεί το status quo;
The post Κασσελάκης: «Η Δικαιοσύνη χρειάζεται τομές – 17 προτάσεις για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης» appeared first on Newpost.gr.