Εδώ και καιρό είχαμε επισημάνει ότι στο υπέδαφος του πολιτικού συστήματος συντελείται μια μετακίνηση με ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον. Όχι ως συγκυριακή επιλογή ή στιγμιαία παρόρμηση, αλλά ως αποτέλεσμα μακράς ζύμωσης, διερευνητικών επαφών και προσεκτικών υπολογισμών. Τότε δεν είχαμε αναφέρει ονόματα, ωστόσο σήμερα το περίγραμμα είναι σαφέστατο.
Το πρόσωπο στο οποίο συγκλίνουν πλέον όλες οι πληροφορίες είναι ο Νικόλας Φαραντούρης. Πολιτικός σχετικά νέος, με ισχυρό επιστημονικό υπόβαθρο και καθαρό ιδεολογικό στίγμα στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, αλλά και με μια ιδιότυπη σχέση με τη δημοσιότητα. Στις ιδιωτικές συνομιλίες αναλυτικός, συχνά υπερβολικός· στον δημόσιο λόγο, ωστόσο, επιλεκτικός, αποφεύγοντας τη διαρκή έκθεση και τις εύκολες συνεντεύξεις. Μια στάση που δεν περνά απαρατήρητη.
Η απόφαση των ενώ επιλογών του φαίνεται πως είχε ληφθεί εδώ και μήνες. Στο μεσοδιάστημα προηγήθηκαν διερευνητικές επαφές προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Νικόλας Φαραντούρης είχε κάνει συζητήσεις όχι μόνο εντός του προοδευτικού φάσματος, αλλά και με πρόσωπα από το περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά. Οι επαφές αυτές δεν οδήγησαν σε συμφωνία, περισσότερο λόγω πολιτικής ασυμβατότητας και λιγότερο λόγω έλλειψης διαύλων επικοινωνίας.
Έτσι, το ενδιαφέρον του στράφηκε αλλού. Οι επαφές με τον χώρο που συγκροτείται γύρω από την πρόταση της κυρίας Καριστιανού άρχισαν να πυκνώνουν και να αποκτούν σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά. Δεν πρόκειται για μια απλή προσχώρηση, αλλά για μια συμφωνία με όρους και προϋποθέσεις. Ο Νικόλας Φαραντούρης φέρεται να έλαβε εγγυήσεις για ουσιαστικό ρόλο στη δημόσια εκπροσώπηση του εγχειρήματος, με βαρύτητα σχεδόν ισοδύναμη με εκείνη του επικεφαλής.
Ενδεικτική είναι και η στάση του ίδιου. Ερωτηθείς από το Newpost για τις σχετικές πληροφορίες, δεν τις διέψευσε. Αντιθέτως, περιορίστηκε να τονίσει ότι «συζητήσεις γίνονται», αφήνοντας ανοιχτό το πεδίο των εξελίξεων και επιβεβαιώνοντας εμμέσως ότι το παρασκήνιο είναι ενεργό.
Ασφαλείας πληροφορίες κάνουν λόγο ότι τα έχουν πει, τα έχουν ζυγίσει, τα έχουν συμφωνήσει. Αυτό που απομένει είναι ο χρόνος της ανακοίνωσης. Γιατί στην πολιτική, πέρα από το περιεχόμενο των αποφάσεων, καθοριστικό ρόλο παίζει και ο συγχρονισμός τους. Κάτι ακόμη αναμένεται, κάτι ακόμη αξιολογείται, πριν δοθεί το τελικό σήμα.
Όταν, πάντως, η μετακίνηση ανακοινωθεί επισήμως, δύσκολα θα αιφνιδιάσει όσους παρακολουθούν προσεκτικά το παρασκήνιο. Και τότε, δεν θα λείψουν εκείνοι που θα θυμηθούν ότι η εξέλιξη αυτή είχε προαναγγελθεί — όχι ως φήμη, αλλά ως πολιτική επιλογή που απλώς περίμενε τη στιγμή της.