Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα δεν είναι ακόμη ένα πολιτικό αφήγημα ή ένα μανιφέστο που επιχειρεί να απαντήσει στους επικριτές του, στους πρώην συντρόφους του ή σε όσους απομακρύνθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, είναι μια προσπάθεια να ξαναπιάσει το νήμα της σχέσης του με τον κόσμο που τον ακολούθησε σε μια μοναδική πολιτική διαδρομή: από τις πλατείες μέχρι το Μαξίμου και από εκεί στη μάχη της κάλπης του 2019 για τη δημιουργία της πλατιάς προοδευτικής συμμαχίας.
Ο Τσίπρας γνωρίζει ότι οι πολιτικές του μάχες δεν κρίνονται στο εσωτερικό του κομματικού μηχανισμού, ούτε σε κλειστά ακροατήρια. Κρίνονται στον κόσμο που πίστεψε πως αυτός —όχι απλώς ο ΣΥΡΙΖΑ— μπορούσε να εκφράσει μια νέα, σύγχρονη, δημοκρατική προοδευτική παράταξη.
Και είναι ακριβώς σε αυτούς που απευθύνεται τώρα.
Σε ποιους μιλάει ο Τσίπρας με την «Ιθάκη»;
Όχι στους κομματικούς διαφωνούντες.
Όχι στους πρωταγωνιστές των εσωτερικών συγκρούσεων.
Όχι σε όσους θεωρούν πως το ’15 ήταν ένα «μοντέλο» που έπρεπε να διατηρηθεί αναλλοίωτο.
Ο Τσίπρας απευθύνεται:
Στους ανθρώπους που πίστεψαν σε μια προοδευτική κυβερνητική προοπτική πέρα από τα στενά όρια του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε όσους τον ακολούθησαν προσωπικά, θεωρώντας τον το κεντρικό πολιτικό πρόσωπο των μεγάλων ανατροπών.
Στους πολίτες που προσήλθαν το 2019, όχι για να γραφτούν σε κομματικά μητρώα, αλλά για να στηρίξουν τη γενικότερη προοδευτική συμμαχία.
Είναι μια στρατηγική επιστροφής όχι προς το κόμμα που έμεινε κλειδωμένο σε πρακτικές του 2015, αλλά προς το ευρύ, πολυτασικό λαϊκό ακροατήριο που αναζητά ένα νέο αφήγημα για μια σύγχρονη κεντροαριστερά.
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ – και γιατί το βιβλίο δεν γράφτηκε γι’ αυτόν
Ο Τσίπρας δεν κρύβει πως ένα μεγάλο μέρος του κομματικού οργανισμού επέμενε να λειτουργεί όπως την εποχή των «θυελλωδών» χρόνων: των εσωτερικών ρευμάτων, της ιδεολογικής καθαρότητας και της πεποίθησης ότι η μεγάλη νίκη του 2015 ήρθε λόγω της «επαναστατικής πολιτικής» και όχι λόγω της ηγετικής του δυναμικής.
Όμως ο ίδιος γνωρίζει —και το αναδεικνύει στην «Ιθάκη»— ότι η κοινωνία δεν κινείται με τέτοιους όρους.
Η ευρύτερη λαϊκή βάση που τον στήριξε:
δεν ενδιαφέρεται για μικροκομματικές έριδες,
δεν συγκινείται από εσωτερικά συνέδρια,
δεν διαβάζει πολιτικές ανακοινώσεις,
αλλά θέλει απαντήσεις, όραμα και κατεύθυνση.
Και αυτό το κοινό, τα τελευταία χρόνια, είδε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε. Εμεινε εγκλωβισμένος σε μια γραφειοκρατική κουλτούρα, σε μια πολιτική στελέχων που συχνά αντιμετώπιζε την ευρεία προοδευτική συμμαχία του 2019 ως… αποστήθισμα αντί ως ευκαιρία.
Ο Τσίπρας λοιπόν γράφει για να αλλάξει αυτή τη σχέση, όχι για να αλλάξει τους κομματικούς συσχετισμούς.
Η στρατηγική επαναπροσέγγισης: όχι προς το παλιό κόμμα, αλλά προς τον νέο κόσμο
Η «Ιθάκη» επιχειρεί να δημιουργήσει μια νέα πολιτική διαδρομή: μια ευρύτερη προοδευτική κυβερνητική παράταξη, που δεν θα εγκλωβίζεται στους μηχανισμούς, αλλά θα συνομιλεί με την κοινωνία.
Ο στόχος του Τσίπρα φαίνεται ξεκάθαρος:
Να μιλήσει ξανά σε όσους ένιωσαν πως εκπροσωπούνταν από το πρόσωπο και το πολιτικό του στίγμα.
Να τους εξηγήσει τι πήγε λάθος, τι θα μπορούσε να πάει αλλιώς και τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα.
Να τους καλέσει να ξανασκεφτούν την πολιτική ως κοινό σχέδιο και όχι ως κομματική περιχαράκωση.
Και κάπου εδώ, η επιλογή του τίτλου «Ιθάκη» μόνο τυχαία δεν είναι: το ταξίδι συνεχίζεται, αλλά αυτή τη φορά, η επιστροφή στον «προοδευτικό χώρο» δεν έχει σχέση με παλιούς χάρτες και ξεπερασμένα μοντέλα.
Γιατί τώρα;
Η συγκυρία είναι κρίσιμη:
Η πολιτική σκηνή κινείται.
Το προοδευτικό ακροατήριο βρίσκεται σε αναζήτηση.
Το κενό πολιτικής εκπροσώπησης μεγαλώνει.
Ο Τσίπρας θέλει να μιλήσει πριν το κενό αυτό καλυφθεί είτε από βραχύβιους σχηματισμούς είτε από μια νέα «κουλτούρα αποχής».
Με το βιβλίο του βάζει την πρώτη ψηφίδα σε κάτι μεγαλύτερο: μια νέα προοδευτική κυβερνητική πρόταση, πέρα από τα όρια ενός κουρασμένου κομματικού σχήματος.
Η «Ιθάκη» ως πολιτικό μήνυμα – όχι ως απομνημόνευμα
Δεν είναι νοσταλγία. Δεν είναι απολογισμός.
Είναι μια προσπάθεια να αποκατασταθεί η σχέση με εκείνους που ένιωσαν ότι το 2019 άνοιξε ένα παράθυρο για κάτι νέο — το οποίο όμως δεν προχώρησε.
Η «Ιθάκη» είναι το κάλεσμα να δοκιμαστεί ξανά.
Και ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το βιβλίο δεν προσπαθεί να πείσει για το παρελθόν, αλλά να ανοίξει μια κουβέντα για το μέλλον.
Το βιβλίο «Ιθάκη» δεν είναι πολιτική άσκηση επί χάρτου. Είναι το προσωπικό μήνυμα του Αλέξη Τσίπρα προς τους ανθρώπους που πίστεψαν σε μια ευρεία προοδευτική συμμαχία, αλλά απογοητεύτηκαν από τον κομματικό βηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι μια πρόσκληση επανασύνδεσης: όχι με το κόμμα, αλλά με το πολιτικό όραμα.
Μια προσπάθεια να ξαναδημιουργηθεί μια μεγάλη προοδευτική κυβερνητική παράταξη, ανοιχτή, πολυσυλλεκτική και ξανά συνδεδεμένη με τη λαϊκή βάση.
Ίσως, τελικά, η «Ιθάκη» να μην είναι το τέλος ενός ταξιδιού — αλλά η αρχή ενός νέου.
The post Η «Ιθάκη» του Αλέξη Τσίπρα δεν απευθύνεται στους πολιτικούς αντιπάλους – είναι κάλεσμα σε όσους είπαν «ναι» στην προοδευτική παράταξη appeared first on Newpost.gr.