Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε να ξεκαθαρίσει δημόσια τη θέση του, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα τόσο εντός όσο και εκτός της Νέας Δημοκρατίας. Οι βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης, όπως τόνισε, είναι εκείνοι που ο ελληνικός λαός επέλεξε και έστειλε στη Βουλή. Κατά συνέπεια, όποιος αμφισβητεί την κυβέρνηση, στην ουσία αμφισβητεί ευθέως την κρίση των πολιτών. Πρόκειται για μια τοποθέτηση με ξεκάθαρο πολιτικό φορτίο, που επιχειρεί να κλείσει τη συζήτηση περί εσωτερικών αμφισβητήσεων και «διαφοροποιήσεων».
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν και οι αιχμές του πρωθυπουργού για τους «πολιτικούς του καναπέ». Η φράση αυτή άνοιξε κύκλο ερμηνειών. Πολλοί έσπευσαν να υποθέσουν ότι το βέλος στρεφόταν προς συγκεκριμένα πρόσωπα του παρελθόντος: τον Αντώνη Σαμαρά, τον Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Κώστα Καραμανλή. Πρόσωπα με βαρύ πολιτικό αποτύπωμα, αλλά σήμερα ουσιαστικά απόστρατοι της ενεργού πολιτικής ζωής, που δύσκολα φαίνεται να αντιλαμβάνονται πόσο ριζικά έχουν αλλάξει η κοινωνία, οι προτεραιότητες και οι αντοχές των πολιτών.
Η συνομιλία με τον Ευάγγελο Βενιζέλο είναι ενδεικτική του κλίματος. Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει καμία προσωπική φιλοδοξία επιστροφής στην πρώτη γραμμή. «Δεν πρόκειται να ζητήσω την ψήφο του ελληνικού λαού», δηλώνει κατηγορηματικά, διεκδικώντας μόνο το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τη γνώμη του. Ωστόσο, η φράση με την οποία κλείνει τη συζήτηση –ότι «αν υπάρξει ανάγκη, όλοι θα επιστρατευθούν»– αποκαλύπτει πως οι συζητήσεις δεν είναι αθώες ούτε αποσπασματικές.
Στο παρασκήνιο διακινείται η σκέψη μιας πολιτικής στρατηγικής που θα απέτρεπε την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, ανοίγοντας τον δρόμο για μια ενδιάμεση κυβερνητική λύση. Μόνο που αυτό το σενάριο μοιάζει αποκομμένο από τη διάθεση της κοινωνίας. Ο ελληνικός λαός δεν δείχνει καμία πρόθεση να επιστρέψει στο παρελθόν, και μάλιστα με πρωταγωνιστές πρόσωπα που, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, συνδέθηκαν στη συλλογική μνήμη με την περίοδο των μνημονίων.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή για όσους επιμένουν να κινούνται με όρους άλλων εποχών. Η κοινωνία έχει προχωρήσει, οι πολίτες έχουν κουραστεί από ανακύκλωση προσώπων και σεναρίων, και η πολιτική νομιμοποίηση πλέον κρίνεται αυστηρά στο παρόν. Αυτό, άλλωστε, ήταν και το βασικό μήνυμα του πρωθυπουργού: η εντολή ανήκει στον λαό – και δεν αναθεωρείται από συζητήσεις καναπέδων.
