Η παλαιότερη αναφορά του κ. Μανώλη Χριστοδουλάκη από το βήμα της Βουλής ότι «ως δια μαγείας χάθηκαν και τρία βαγόνια» από τον τόπο του δυστυχήματος στα Τέμπη, δεν μπορεί να σβηστεί με μια απλή διευκρίνιση. Ακόμη και αν, όπως έσπευσε αργότερα να πει, η φράση ειπώθηκε ως «παρομοίωση», το γεγονός παραμένει: οι λέξεις που επιλέγονται σε ένα τόσο τραγικό ζήτημα δεν είναι λεπτομέρειες· είναι εξόχως μεγάλης σημασίας.
Το δυστύχημα των Τεμπών έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ελληνική κοινωνία. Η απώλεια δεκάδων νέων ζωών δεν επιτρέπει ελαφρότητες. Οποιαδήποτε διατύπωση που παραπέμπει σε «εξαφάνιση» στοιχείων ή σε υποψίες συγκάλυψης, ακόμη και αν προοριζόταν για σχήμα λόγου, τραυματίζει περαιτέρω την εμπιστοσύνη των πολιτών και τροφοδοτεί συνωμοσιολογίες.
Η πολιτική τάξη οφείλει να γνωρίζει ότι η ευθύνη του λόγου είναι θεμελιώδης. Δεν αρκεί να αποδίδεται εκ των υστέρων μια φράση σε «παρομοίωση». Χρειάζεται η γενναιότητα μιας άμεσης παραδοχής λάθους και η επίγνωση ότι η σοβαρότητα δεν οικοδομείται με λεκτικούς ακροβατισμούς, αλλά με σαφήνεια και υπευθυνότητα.
Το περιστατικό, όσο μεμονωμένο κι αν φαίνεται, αναδεικνύει ένα ευρύτερο πρόβλημα: την ελαφρότητα με την οποία συχνά αντιμετωπίζεται ο δημόσιος λόγος στην Ελλάδα. Στη Βουλή, στον δημόσιο διάλογο, ακόμη και στα μέσα ενημέρωσης, η υπερβολή και ο εντυπωσιασμός συχνά υποκαθιστούν την τεκμηρίωση και τη νηφαλιότητα. Το αποτέλεσμα είναι να διαμορφώνεται μια πολιτική κουλτούρα όπου οι λέξεις χάνουν το βάρος τους και η κοινωνία συνηθίζει να τις αντιμετωπίζει ως ρητορικά τεχνάσματα, αντί ως δεσμεύσεις.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μια ατυχής ή άστοχη δήλωση αρκεί για να προκαλέσει την παραίτηση ενός υπουργού ή την αποχώρηση ενός βουλευτή από την πρώτη γραμμή. Όχι επειδή το παράπτωμα είναι βαρύτερο απ’ ό,τι στην Ελλάδα, αλλά επειδή υπάρχει εδραιωμένη η αίσθηση ότι η πολιτική αξιοπιστία χτίζεται δύσκολα και χάνεται εύκολα. Στον δημόσιο βίο δεν υπάρχει χώρος για διφορούμενα ή για «παρομοιώσεις» σε ζητήματα που άπτονται της αλήθειας και της δικαιοσύνης.
Σε ένα κοινοβούλιο όπου κατά καιρούς έχουν ακουστεί υπερβολές, το ζητούμενο δεν είναι να προστεθούν νέες. Είναι να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη με νηφαλιότητα, με σεβασμό και με λόγο που αντέχει στη δοκιμασία της αλήθειας. Γιατί σε μια δημοκρατία, η ποιότητα του λόγου αντανακλά την ποιότητα της ίδιας της πολιτικής.
The post Χαμένα βαγόνια και χαμένη σοβαρότητα appeared first on Newpost.gr.