Εμείς με λάδι τη μολογάμε την παροιμία, κάπου αλλού μιλάνε για μέλι, δεν θα τα χαλάσουμε αδερφέ.
Σημασία έχει ότι το νόημα δεν αλλάζει, πρώτα παθαίνεις τη ζημιά και ύστερα σου προσφέρουν μια ελάχιστη παρηγορία, που λέει και η Εκκλησία μας.
Οι γιατροί, πάλι, που έχουν κρύο αίμα (δε γίνεται αλλιώς…), κάτι μουρμουράνε περί ασπιρινών για τον καρκίνο, αλλά νταξ, άγιες μέρες είναι, ας μην το σκεφτόμαστε.
Ας μην το κάνουμε εικόνα…
Τέλος πάντων, πέρασε απ’ την κεφάλα μου το γνωμικό διαβάζοντας τίτλο πρόσφατου άρθρου σε δημοφιλή ιστοσελίδα, που διεκτραγωδούσε την κατάσταση της γαλανόλευκης πορτοφόλας. Λα τα μινόρια:
“Πληθωρισμός: Πού οφείλεται το «άλμα» – «Πετάνε» οι τιμές, «ιδρώνουν» οι καταναλωτές”.
Όλα τα στοιχεία τα κατέθετε ο άνθρωπος, όλα τα στατιστικά, με ακρίβεια, σαφήνεια και στοιχισμένα.
Άλλο τώρα αν είσαι εσύ πολύ απασχολημένος και πολύ απασχολημένη με το κυνήγι του ταλήρου και δεν χωράνε στο μυαλό σου τόσοι πολλοί αριθμοί και τόσα πολλά ποσοστά…
Οπότε κάτσε να σου εξηγήσει μερικά πραγματάκια σε ταληράκια ο ρεπόρτερ Ξανθάκης, που δεν ξεκίνησε τη ζωή από προσωπάρχης στις Βερσαλλίες.
Πάμε λοιπόν στις τιμές των τροφίμων.
Από περιέργεια, παρακολουθούσα πρόπερσι τα ρεπορτάζ του εξαίρετοι συνάδελφου Γιάννη Αγουρίδη στην “Αυγή”, που περιέγραφαν τα πληθωριστικά φαινόμενα.
Σας τα είχα γράψει πέρυσι τα νουμεράκια, πάμε να τα ξαναδούμε:
* πρώτη πεναυρωπαϊκώς η Ελλάδα σε πληθωρισμό τροφίμων τον Οκτώβριο του 2023 και
* δεύτερη πανευρωπαϊκώς τον Νοέμβριο του 2023
τον Δεκέμβριο του 2023,
τον Ιανουάριο του 2024
τον Φεβρουάριο του 2024
τον Μάρτιο του 2024 και
τον Απρίλιο του 2024
Εκεί στήθηκε η φασούλα (θέλετε να πω κόλπο, λέω κόλπο νο πρόμπλεμ!), σε χρόνο ανύποπτο, ένα τσικ μετά απ’ τις θριαμβευτικές εκλογές του 2023 και ένα τσικ πριν από το τσατάλιασμα των ευρωεκλογών του 2024.
Πιάσανε ταβάνι οι τιμές των τροφίμων (ταβανιάσανε, στη γλώσσα των πιτσιρικάδων), το τρυπήσανε, κάνανε πέρα τα κεραμίδια, δώσανε μια κλωτς(ι)ά στην κεραία της Tv και συνέχισαν το ταξίδι τους προς το γαλανό ουρανό.
Προς τη στρατόσφαιρα…
Τότε δεν το πολυκαταλάβαινες.
Τότε δεν σε πολυαπασχολούσε.
Τότε δεν σε πολυενοχλούσε, σαν την τσουκνίδα ήταν ένα πράγμα, αυτό το πεντάλεπτο σου έσπαγε τα νεύρα όταν ήσουνα πιτσιρίκι και το επόμενο την ξέχναγες.
Έγραφε, όμως, το κοντέρ…
Καθότι η ακρίβεια είναι σωρευτική, σαν τη ραδιενέργεια.
Άμα κάτσει, δεν φεύγει.
Και όση καινούρια καταφθάνει, μέσω πληθωρισμού, προστίθεται στην προηγούμενη και σε επιβαρύνει ακόμη περισσότερο.
Γι’ αυτό έφτασε το ροδάκινο τέσσερα ευρώ, γι’ αυτό πήγε το μήλο τρία ευρώ, γι’ αυτό σκαρφάλωσε το πιτόγυρο στα τέσσερα ευρώ.
Τέσσερα ευρώ στις καλές καβάτζες δηλαδή, γιατί άμα επείγεσαι πάει στο δαγκώσανε το προαναφερθέν ταληράκι.
Και φυσικά, συνεχίζεται το έργο, συνεχίζεται χωρίς διακοπή, μιας και κάθε μήνα, με ελάχιστα μπρέηκ, πρωτοστατούμε πανευρωπαϊκώς στα κρίσιμα πληθωριστικά μεγέθη.
Και μεγαλώνει η τρύπα στην πορτοφόλα…
Η απάντησή της κυβερνήσεως;
Είναι η ίδια που δίνει σε όλες τις περιπτώσεις:
Να σε κάψω Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι!
Αφού αφήνει το τέρας να θεριέψει και να σε δαγκώσει, έρχεται κατόπιν να σου κάνει μια εντριβή.
Σου πετάει κάνα pass εορταστικό, κάνα καλάθι της νοικοκυράς, τίποτις κωδικούς στα σούπερ μάρκετ που λαμβάνουν μικροέκπτωση (αθάνατες καβουροδαγκάνες…), σου φτιάχνει και μια υπηρεσία ελέγχου της ακρίβειας (η πρώτη της μελέτη, θα προκύψει του χρόνου τέτοια εποχή, αν έχετε Θεό!), πετάει και κάτι παντελονάτα του τύπου “κρατείστε με μην τους σκίσω τους κερδοσκόπους” κι όξω απ’ την πόρτα, από εκεί και πέρα βγάλτα πέρα μόνος σου.
Όπως ακριβώς έγινε και με την κτηματαγορά, που την αφήσανε να γδάρει το πόπολο και πλέον ήρθε ένα βαζάκι μέλι για να περιποιηθεί τις πληγές εκατομμυρίων πολιτών.
Όπως έγινε με την ενέργεια και θα γίνει και με το νερό, εκτόξευση λογαριασμών, αλλά κοιτάτε τι ωραία που είναι τα νέα ψηφιακή ρολόγια, πως οι ανανεώσιμες πηγές οδηγούν τη χώρα στο μέλλον, πως τριπλάραμε τη λειψυδρία.
Για όσους και όσες κυβερνάνε την Ελλάδα 2.0, η συγκεκριμένη πολιτική είναι άψογα μελετημένη και ακόμη πιο άψογα εφαρμοσμένη, δεν χωράει αμφιβολία.
Και καταρρίπτει για ακόμη μια φορά το παραμυθάκι των “έξυπνων” αριστερών περί δεξιάς “χαζομάρας”.
Ας πρόσεχαν οι ινστρούχτουρες, τώρα είναι αργά αγάπη μου γλυκιά…